Παρακολούθηση κύησης: Δυσκολίες; Με εμάς γίνεται εύκολο

Το πρόγραμμα που ακολουθεί μια φυσιολογική κύηση, η οποία δεν παρουσιάζει

επιπλοκές, είναι το παρακάτω. Βέβαια, αυτό τροποποιείται αναλόγως τις ανάγκες της κάθε εγκυμονούσας γυναίκας. Έτσι:

• 6η με 7η εβδομάδα: γίνονται η κλινική εξέταση, υπερηχογράφημα ζωτικότητας και δίνεται ο πρώτος πλήρης εργαστηριακός έλεγχος
• 8η με 10η εβδομάδα: ακολουθεί ένα υπερηχογράφημα προσδιορισμού ηλικίας της κύησης πριν τον υπέρηχο της αυχενικής διαφάνειας και καταγράφονται στην καρτέλα της κύησης τα αποτελέσματα των πρώτων εργαστηριακών εξετάσεων.
• 11η με 13+6 εβδομάδα: γίνεται το υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας από εξειδικευμένο ιατρό, και αν χρήζει ακουλουθεί NIPT (free Fetal DNA) ή λήψη τροφοβλάστης αν κρίθει απαραίτητο.
• 16^η με 18^η εβδομάδα: Θα συζητηθεί ο έλεγχος αποτελεσμάτων 12ης εβδομάδας. Θα ακολουθήσει το υπερηχογράφημα εμβρύου. Αμνιοπαρακέντηση αν κριθεί απαραίτητο από εξειδικευμένο ιατρό. Προγραμματισμός Υπερηχογραφήματος Β’ Επιπέδου. Διερεύνηση αναιμίας και έναρξη χορήγησης σιδήρου.
• 20η με 23η: γίνεται το υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου από εξειδικευμένο ιατρό, εκτίμηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας, τα Doppler της εμβρυομητρικής κυκλοφορίας, εργαστηριακός έλεγχος για επανέλεγχο των αντισωμάτων TORCH όπου αυτά ήταν αρνητικά στο πρώτο τρίμηνο και προγραμματισμός για καμπύλη σακχάρου
• 24η με 28η εβδομάδα: Καμπύλη σακχάρου, Υπερηχογράφημα ανάπτυξης εμβρύου, Χορήγηση αντι-D αν είναι η γυναίκα Rh (Αρν), Διερεύνηση αναιμίας και έναρξη χορήγησης σιδήρου αν δεν έχει λάβει ήδη στο προηγούμενο τρίμηνο.
• 30η με 33η εβδομάδα: Υπερηχογράφημα Ανάπτυξης – Doppler εμβρύου, απαραίτητος εργαστηραικός έλεγχος
• 35η με 37η εβδομάδα: Καλλιέργεια κολπικού υγρού για β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο, Βιομετρία εμβρύου, και έλεγχος προβολής εμβρύου και θέση πλακούντα, έναρξη καρδιοτοκογραφήματος.
• 38η με 40η εβδομάδα: Συνέχεια καρδιοτοκογραφήματος, έλεγχος για προβολή εμβρύου και συζήτηση πιθανής ημερομηνίας τοκετού αναλόγως των υπερηχογραφικών και εργαστηριακών ευρημάτων.

Σε κάθε επίσκεψη θα ακολουθεί κλινική εξέταση, μέτρηση της Α.Π., σφύξεων, SpO2 και βάρους εγκύου. Έλεγχος και εξέταση ούρων. Επιπλέον εργαστηριακός έλεγχος γίνεται ανάλογα με τις ενδείξεις και τις ανάγκες της εγκύου. Συχνότερος έλεγχος επί επιπλοκών ή άλλων ενδείξεων.